"Tezaab" : Kwas (1988)

Gatunek: akcja, romans

Kraj produkcji: Indie

Język: hindi

Czas trwania: 2 godz. 53 min.

Premiera: 11 listopada 1988

Reżyseria: N. Chandra

Scenariusz: N. Chandra, Kamlesh Pandey

Występują: Anil Kapoor, Madhuri Dixit, Anupam Kher

Produkcja: Dinesh Gandhi

Muzyka: Laxmikant-Pyarelal

Fabuła:

Shyamlal (Anupam Kher) alkoholik i hazardzista jest poważnie zadłużony u gangstera Lotiyi (Kiran Kumar). Dług stara się spłacić wykorzystując swą córkę - Mohini (Madhuri Dixit), którą zmusza do publicznych występów tanecznych. Lotiya pewnego dnia porywa Mohini, upominając się o swe pieniądze. Do miasta przybywa wtedy Munna (Anil Kapoor) - gangster, niegdyś patriota służący krajowi, którego, jak się okazuje, z Mohini wiele łączy...

[bollywood.pl]

Tezaab to dość popularny tytuł roku 1988. Film spotkał się z przychylnością widzów oraz krytyków, a piosenka "Ek Do Teen" z młodziutką Madhuri i pięknym głosem Alki Yagnik królowała na listach przebojów. Tezaab ponadto umocnił pozycję dwójki głównych aktorów na rynku filmowym, młodziutkiej i pełnej wdzięku Madhuri Dixit, oraz nagrodzonego za rolę Munny Anila Kapoora, w którym w tamtym czasie pokładano nadzieję że zastąpi na czerwonym dywanie podstarzałych amantów kina lat 50-tych. Dziś już wiemy że te plany spaliły na panewce kilka lat później, kiedy na ekrany wkroczyli trzej Khanowie. Nie mniej Anil cieszył się sporą popularnością dzięki roli Munny.
Tezaab to dobry film, jednak widać że ma już swoje lata. Sporo w nim niedociągnięć i chaosu, normalnego dla kina indyjskiego lat 80-tych.
Fabuła oparta jest na kilku motywach przewodnich, ale na pierwszy plan wysuwa się wątek głównego bohatera. Mahesh Deshmukh (Anil Kapoor) to przykłady indyjski chłopak, syn o jakim marzy każdy rodzic, utalentowany uczeń, którego marzeniem jest służba ojczyźnie w marynarce wojskowej. Nawet gdy ginął jego rodzice, a on musi zająć się siostrą, nie porzuca swojego marzenia. Po przeprowadzce do innego miasta poznaje Mohini (Madhuri Dixit), dziewczynę z bogatego domu, której życie nie jest tak kolorowe jak mogłoby się wydawać.
Mahesh będzie musiał się postarać, aby zdobyć jej serce. Sprawę komplikuje się, gdy Mahesh zostaje wciągnięty w konflikt z bandytami i przez skorumpowanego policjanta trafia na rok do więzienia. Z uczciwego chłopca zmienia się w gangstera Munnę...
Tezaab porusza kilka ciekawych motywów, ale są one przedstawione w bardzo chaotyczny sposób, przez co film zdecydowanie traci na wartości. Ciekawy okazał się wątek niezdrowej relacji córki i ojca, który wykorzystywał ją dla własnych korzyści. Przy tym gromkie oklaski idą do Anupam'a Kher, który fenomenalnie odegrał rolę ojca. Naprawdę jestem pod wrażeniem widząc go wcielającego się w czarny charakter. Powinien to robić częściej!
Wątek policjantów przedstawionych na zasadzie kontrastu trochę nudził. To było takie typowe, że aż kuło w oczy. Trochę drażniące były te patriotyczne przemowy tego dobrego gliny i oburzenie zachowaniem tego złego. Pozostaje wzruszyć ramionami i na usprawiedliwienie dodać, że w co drugim filmie z tego okresu pojawia się wątek tego typu. W sumie nie powinno mnie to nawet dziwić, że w Tezaab go nie zabrakło ;)
Jako, że Tezaab ma zadatki na produkcję kultową, nie mogło zabraknąć porządnego wątku o przyjaźni. I tutaj również największym atutem jest aktorstwo, Chunky Pandey jako Baban, najlepszy przyjaciel głównego bohatera zdecydowanie zwrócił moją uwagę. Sam wątek nie był zły. Baban został przedstawiony jako oddany przyjaciel, który dla druha jest gotów skoczyć w ogień. Zaczęło się fajnie, aczkolwiek zakończenie tego wątku nie całkiem mi podeszło. Ani melodramatycznie, ani beztrosko. Bohaterki czyn Babana w zakończeniu został potraktowany po macoszemu, a podniosłość tej chwili całkowicie zgubiła się w chaosie obecnym na ekranie.
Główny bohater, Mahesh Deshmukh, dał się lubić. Jedyne czego zabrakło tej postaci to odrobina oryginalności. Bohater, chociaż dobrze odegrany, był trochę za bardzo ogólnie naszkicowany, zabrakło mu indywidualnych cech, które sprawiłyby, że stałby się postacią wyróżniającą się. Nie mniej jednak, Anil Kapoor zaskarbił sobie moją sympatię jako błądzący bohater, uwikłany w sytuację bez wyjścia.
Oglądając na ekranie młodziutką Madhuri Dixit cieszyły się moje oczy. Ileż w niej uroku! Dzięki Madhuri postać Mohini od razu zyskała moją sympatię. Moim nieobiektywnym zdaniem to ona skradła cały blask ekranu, rozświetlała każdą scenę, w której się pojawiła. Bohaterka, podobnie jak Munna, całkiem zwyczajna, ale odegrana przez Madhuri zdecydowanie zyskuje w moich oczach.
Niezwykłe jest to, że w Tezaab pojawiają się zaledwie cztery piosenki. Romantyczna "Keh Do Ke Tum" jest całkiem przyjemna, ale właściwie nie wyróżnia się spośród bliźniaczych utworów. Typowa sceneria, niespecjalna chorografia i przyjemna dla ucha piosenka, o której bardzo szybko zapomnimy. "So Gaya Yeh Jahan" nie jest zła, ale moim zdaniem kompletnie nie dopasowana do fabuły. Do tej pory zastanawiam się po jaką cholerę została tam wciśnięta ta piosenka, kompletnie na siłę. Za to "Ek Do Teen" w dwóch wersjach, męskiej i damskiej, rekompensuje wszelkie niedociągnięcia muzyczne. Już od dawna jestem zakochana w tym utworze. Zachwyca swoją chwytliwością i świetną choreografię. Na tańczącą Madhuri mogę patrzeć bez końca!
Pomimo chaosu, którego w Tezaab było w nadmiarze, film da się lubić. Jak większość produkcji z tego okresu, ma swoje mocne i słabe strony. Jeśli rozłożyć wielowarstwową historię na czynniki pierwsze, znajdzie się kilka naprawdę fajnie zrealizowanych scen. Do tego zdecydowanie można pocieszyć oczy, jeśli chodzi o aktorstwo, bo jest naprawdę na wysokim poziomie. Zasłużone 4/6.

Ocena: 4/6

Obsada:

• Mahesh "Munna" Deshmukh - Anil Kapoor

• Mohini - Madhuri Dixit

• Baban (przyjaciel Munny) - Chunky Pandey

• Shyamlal (ojciec Mohini) - Anupam Kher
• Jyoti Deshmukh (siostra Munny) - Suparna Anand
• Saxena - Tej Sapru
• Inspektor Gagan Singh - Suresh Oberoi 
• Inspektor Gupta - Mahavir Shah
• Abbas Ali (Guldasta) - Annu Kapoor 

Ciekawostki:

• Fabuła filmu jest oparta na hollywoodzkiej produkcji z 1984 roku, Streets of Fire (polski tytuł - Ulice w ogniu).
• Utwór "So Gaya Yeh Jahan" miał śpiewać początkowo Kishore Kumar, ale śmierć legendarnego wokalisty sprawiła, że ostatecznie utwór wykonał Nitin Mukesh. 
• Utwór "Ek Do Teen" był początkowo krytykowany, stał się kultowy dopiero po wydaniu filmu. 
• Była to pierwsza duża rola Madhuri Dixit i jej pierwsza nominacja do nagrody Filmfare.
• Govinda był brany pod uwagę do roli Babana, przyjaciela głównego bohatera. 
• Anil Kapoor dla Tezaab porzucił rolę w Damini, angaż otrzymał Sunny Deol. 
• "So Gaya Yeh Jahan" była kręcona w trzech różnych miastach przez 17 nocy. 
• Meenakshi Sheshadri była pierwszym wyborem do roli Mohini.
• Anil Kapoor otrzymał swoją pierwszą nagrodę filmfare za rolę Munny.

Nagrody:

Filmfare 1989

• Nagroda: Najlepszy aktor pierwszoplanowy - Anil Kapoor
• Nagroda: Najlepsza choreografia - Saroj Khan za układ do utworu "Ek Do Teen"
• Nagroda: Najlepsza piosenkarka śpiewająca na podkładzie muzycznym - Alka Yagnik za utwór "Ek Do Teen"
• Nagroda: Najlepsze dialogi - Kamlesh Pandey

• Nominacja: Najlepszy film - N. Chandra
• Nominacja: Najlepsza aktorka pierwszoplanowa - Madhuri Dixit
• Nominacja: Najlepszy reżyser - N. Chandra
• Nominacja: Najlepszy aktor drugoplanowy - Chunky Pandey
• Nominacja: Najlepsza piosenkarka śpiewająca na podkładzie muzycznym - Anuradha Paudwal za utwór "Keh Do Ki Tum"
• Nominacja: Najlepszy piosenkarz śpiewający na podkładzie muzycznym - Amit Kumar za utwór "Ek Do Teen"
• Nominacja: Najlepszy reżyser muzyczny - Laxmikant Shantaram Kudalkar, Pyarelal Ramprasad Sharma
• Nominacja: Najlepszy tekściarz - Javed Akhtar za utwór "Ek Do Teen"

Piosenki:

"Ek Do Teen"

"Ek Do Teen (Male)"

"So Gaya Yeh Jahan"

"Keh Do Ke Tum"

"Tum Ko Hum Dilbar"

[piosenka nie pojawia się w filmie]

Cytaty:

Miłość sama się nie rodzi. Trzeba na nią wpłynąć.