Gatunek: komedia, melodramat, musical
Kraj produkcji: Indie
Język: hindi
Data premiery: 31 października 1997 rok
Czas trwania: 2 godz. 59 min.
Reżyseria: Yash Chopra
Scenariusz: Tanuja Chandra, Aditya Chopra, Pamela Chopra, Yash Chopra
Występują: Shah Rukj Khan, Madhuri Dixit, Karisma Kapoor
Muzyka: Uttam Singh
Choreografia: Farah Khan
Zdjęcia: Manmohan Singh
Produkcja: Yash Chopra, Mahen Vakil
Fabuła jest dobra. Cztery osoby uwikłane w jedną historię miłosną. No niestety - dwoje przegranych, których przyznam było mi strasznie szkoda.
Film może się pochwalić świetnymi piosenkami. Do tej pory nie mogę się ich pobyć, cały czas je nucę. Na pewno jeszcze nie raz powrócę do tego filmu. I polecam, bo bardzo miły seans.
Młody tancerz i reżyser teatralny Rahul jest tak pochłonięty sztuką, że nie zauważa miłości, którą od lat darzy go jego partnerka w tańcu. Nisha, skrycie kochając Rahula podtrzymuje jego złudzenie, że oboje są tylko parą przyjaciół. Sam Rahul nie wierzy ani w miłość ani w małżeństwo. W marzeniach tylko tęskni za wymyślonym przez siebie obrazem Mai, pragnie o niej zrobić przedstawienie. Gdy Nisha ma kłopot z nogą i nie może tańczyć, Rahul znajduje na jej miejsce Pooję – nieśmiałą, wrażliwą dziewczynę, która wierzy, iż każdy ma gdzieś do odnalezienia kogoś, kto jest dopełnieniem jego serca, jego przeznaczeniem. Wbrew tej wierze Pooja jest zaręczona ze swoim przyjacielem z dzieciństwa, w którego domu po utracie rodziców się wychowywała. Czy rzeczywiście ktoś jest nam w życiu przeznaczony i czy można się z tym kimś rozminąć?
Obsada:
- Pooja - Madhuri Dixit
- Nisha - Karisma Kapoor
- Ajay - Akshay Kumar
- ciotka Poojy, matka Ajaya - Farida Jalal
Nagrody:
Nagroda Filmfare 1997
- za Najlepszy Film
- dla Najlepszego Aktora – Shahrukh Khan
- dla Najlepszej Aktorki – Madhuri Dixit
- dla Najlepszej Aktorki Drugoplanowej – Karisma Kapoor
- dla Najlepszego Reżysera artystycznego – Sharmishta Roy
- za Najlepsze Dialogi – Aditya Chopra
- za Najlepszą Muzykę – Uttam Singh
- za Najlepsza Choreografię – Shiamak Davar
- nominacja do nagrody dla najlepszego reżysera – Yash Chopra
- nominacja do nagrody dla najlepszego aktora drugoplanowego – Akshay Kumar
- nominacja do nagrody za najlepszy tekst piosenki "Bholi Si Surat" – Anand Bakshi
- nominacja do nagrody dla najlepszego solisty- Udit Narayan za piosenkę "Dil To Pagal Hai"
National Awards 1998
- Najlepsza Aktorka Drugoplanowa(Karisma Kapoor)
- Najlepsza Choreografia (Shiamak Davar)
Nagroda Zee Cine
- Shah Rukh Khan – nagroda dla najlepszego aktora
Ciekawostki:
- Juhi Chawla, Raveena Tandon, Manisha Koirala, Kajol i Shilpa Shetty odrzuciły propozycję zagrania roli Nishy.
- Zdjęcia nakręcono w Rust i Baden-Baden (Niemcy), Bombaju (Indie) oraz w Szwajcarii.
- Film nosił początkowo tytuł "Maine To Mohabbat Ki Hai".
- Shiamak Davar zadebiutował w tym filmie jako choreograf.
- Pundżabskie słowo "Dholna" (tytuł jednej z piosenek), oznaczające w slangu "kochanie", spowodowało zakłopotanie wśród widzów spoza Pundżabu.
- Imiona Ajay i Nisha (bohaterów granych przez Akshaya Kumara i Karismę Kapoor) zostały potem użyte dla postaci granych przez tych samych aktorów w filmie "Ek Rishtaa: The bond of Love" (2001).
- Karan Johar, reżyser "Kuch Kuch Hota Hai" był odpowiedzialny za kostiumy Shahrukh Khana.
- "Maya" - czyli nazwa przedstawienia i imię wyśnionej Rahula - oznacza w języku hindi "aluzja" albo "sen".
- Z tego filmu pochodzi cytat, który przeszedł do historii kina i wielokrotnie jest wykorzystywany w innych filmach: "Mam na imię Rahul, pewnie o mnie słyszałaś?" lub "Mam na imię Rahul, pewnie słyszałaś już to imię?"
- Piosenka "Dil To Pagal Hai" była nagrywana w Niemczech w Europa Park w Rust. Fragmenty filmu kręcono też w Baden-Baden.
"Pooja: Wierzę, że Bóg stworzył wszystkie dusze w pary. Czy odnajdziemy się na ziemi zależy już tylko od nas. Każdy człowiek ma kogoś, kto jest mu przeznaczony, tę jedną, jedyną osobę"
"Rahul: Nie zakochuję się w nikim, ale wiele dziewczyn podkochuje się we mnie."
"Rahul: Nisha gdzie położyłaś kasetę, którą wzięłaś z mojego samochodu? Wiesz, że była tam bardzo ważna ścieżka dźwiękowa do naszej sztuki. Wszystko co trafia do twojego pokoju znika na zawsze. Gdzie do cholery jest ta kaseta?
Nisha: Rahul! Nie masz manier. Musisz pukać, zanim wejdziesz do pokoju dziewczyny.
Rahul: Dziewczyny? A jest tu jakaś dziewczyna?
Nisha: Przestań Rahul! Mówię poważnie!
Rahul: Słuchaj, oszczędź mi tych babskich gadek, proszę. Ty też weszłaś do mnie kiedy nie miałem nic na sobie.
Nisha: To co innego!
Rahul: Co innego? Mnie nie należy się szacunek?
Nisha: Zamknij się, Rahul!
Rahul: Sama się zamknij! No już, oddaj mi kasetę.
Nisha: [wyciąga kasetę zza pleców] Najpierw przeproś. Potem odzyskasz kasetę.
Rahul: Mam przepraszać?
Nisha: Tak.
Rahul: Przepraszać ciebie?
Nisha: Tak.
Rahul: [zaśmiał się i zaczyna ją gonić] Załatwię cię, Nisha!
Nisha: [ucieka i się śmieje] Nie dostaniesz jej!
[Rahul ją dopada i przygwożdża do łóżka]
Rahul: No już, oddawaj mi moją kasetę?
Nisha: Nie oddam!
Rahul: Oddawaj ją!
[wykręca jej rękę]
Nisha: Okay... Okay...
Rahul: A teraz ty przeproś.
Nisha: Za co?
Rahul: Przeproś, że marnujesz mój czas i zmuszasz do biegania.
Nisha: Nie przeproszę!
Rahul: Przeproś! [wykręca jej rękę]
Nisha: Przepraszam... przepraszam.
Rahul: I szybko obiecaj, że nie będziesz więcej mnie wkurzać
Nisha: Nie będę cię wkurzać!
Rahul: Powiedz: Rahul jest najlepszy.
Nisha:Nigdy! [wykręca jej rękę] Okay! Rahul jest najlepszy.
Rahul: Wiem, dziękuję bardzo.
[puścił ją i uciekł]
Nisha: Rahul jest beznadziejny! Ty psie! Ty małpo! Cokolwiek się stanie nie zatańczę w twojej sztuce.
Rahul: [wraca do pokoju] Niech ci będzie, jest mnóstwo tancerek takich jak ty!
Nisha: Nikt nie tańczy tak dobrze, jak ja!"
"Nisha: Ta postać jest nierealna. Maya istnieje tylko w twoich snach. Nowoczesne dziewczyny nie są takie.
Rahul: A co ty możesz wiedzieć? Nie jesteś dziewczyną.
Nisha: Przestań Rahul! Mówię poważnie! Nowoczesne dziewczyny...
Rahul: Maya nie jest taka jak one. Jest moją Mayą.
Nisha: Właśnie! Twoja Maya! Co ty wiesz o dziewczynach, znasz tylko jedną i to jestem ja!"
"Nisha: Jesteś słodki.
Rahul: Co powiedziałaś?!
Nisha: Nic..."
"Pooja: [podnosi słuchawkę telefonu] Halo?
Rahul: Zwariowałaś?! Naprawdę ci odbiło? Coś nie tak z twoją głową?!Powiedziałaś, że razem przyszliśmy i razem wyjdziemy. A później uciekasz sama! Wszyscy się martwiliśmy. Ty głupia idiotko!
Pooja: Słucham?
Rahul: Yyy... to nie jest 6711237, prawda?
Pooja: Nie.
Rahul: Tak też myślałem. Przepraszam, myślałem, że to ktoś inny.
Pooja: I miałeś rację. Jestem kimś innym."
"Rahul: Nisha, cicho! Uspokój się! Cicho! Nic nie mów.
Nisha: [śpiewa] Nawet słówkiem się nie odezwę... weź moje buty i daj mi pieniądze.
Rahul: Nisha, proszę idź spać. Śpij. [nakrył ją kołdrą] Dobranoc.
[wychodzi]
Nisha: [złapała go za rękę] Nie zostawiaj mnie. Boję się.
Rahul: Jest naprawdę późno. A teraz cicho, kładź się spać!
Nisha: Najpierw mi obiecaj, że mnie nie zostawisz.
Rahul: Okay, nie zostawię.
Nisha: Nawet jeśli poproszę o lody?
Rahul: Nie, nie zostawię.
Nisha: Nawet, jeśli nie będę dobrze tańczyć, prawda?
Rahul: Nie, nie zostawię.
Nisha: Nawet jeśli nazwę cię osłem, małpą... prawda?
Rahul: Oczywiście, że nie.
Nisha: Nie zostawisz mnie nawet jeśli ci powiem, że cię kocham... prawda?"
"Rahul: Jestem Rahul, pewnie pani o mnie słyszała.
Pooja: Nie."
"Rahul: Prawda jest taka, że bardzo się kochamy. Ale nie umiemy sobie tego wyznać. Przyszedłem tu powiedzieć ci, że cię kocham. Bardzo cię kocham i wiem, że ty też bardzo mnie kochasz. Więc powiedz to teraz i skończy się ten niepokój. Wszystko będzie dobrze.
Pooja: Nie kocham cię.
Rahul: Kłamiesz!
Pooja: Nie kłamię.
Rahul: Kłamiesz! Spójrz mi w oczy i powiedz, że nie jesteśmy dla siebie stworzeni.
Pooja: Nie jesteśmy.
Rahul: Powiedz, że kiedy odejdę nie spojrzysz za mną.
Pooja: Nie spojrzę.
Rahul: Powiedz, że nic nie czujesz, kiedy cię dotykam.
Pooja: Nie czuję.
Rahul: Powiedz, że nie chcesz, bym cię teraz objął.
Pooja: Nie chcę.
Rahul: Spójrz mi chociaż raz w oczy i powiedz, że mnie nie kochasz.
Pooja: ... Nie kocham... Nie kocham... Nie kocham!"
"Nisha: Nie jestem dobrym człowiekiem, Rahul. Jestem podła. Bardzo podła.
Rahul: Nie prawda. Jesteś moją przyjaciółką, a wszyscy oni są dobrzy.
Nisha: Nie możesz o tym wiedzieć, ale nie jestem dobra. Zrozum, kocham chłopaka, zawsze go kochałam. A dziś uświadomiłam sobie, że on nic do mnie nie czuje. Kocha kogoś innego. Nie podoba mi się to. Poczułam się zraniona, zazdrosna. Rahul, nie powinnam tak czuć. Jestem okropna.
Rahul: Nie, Nisha...
Nisha: Wiesz, ten chłopak, nie jest tylko tym, którego kocham, jest też moim najlepszym przyjacielem. Dziś, po raz pierwszy zobaczyłam miłość w jego oczach. Miłość, której nie mogłam dostrzec przez te wszystkie lata, rozbudziła inna dziewczyna. Może są dla siebie stworzeni. Może nigdy nie byłam mu przeznaczona. Może jej miłość do niego jest prawdziwa. Powinnam cieszyć się szczęściem przyjaciela. Jego radość powinna być moją. A jednak nie jestem szczęśliwa. Jestem podła.
Rahul: To nie prawda. Jesteś wspaniała. Wiesz kto jest zły? Tylko 'On'. Ten, który bawi się ludźmi. Sprawia, że 'A' kocha 'B', kiedy 'B' kocha 'C', a 'C" kocha 'D'. Nie wiem dlaczego to robi. Kiedy sprawia, że ktoś kogoś kocha, powinien sprawić, żeby to uczucie zostało odwzajemnione. Prawda? Ale 'On' tak nie robi. Jest naprawdę podły. Nie ty jesteś zła, lecz 'On'.
Nisha: Masz rację. 'On' jest zły. Jest naprawdę podły! 'Ty' jesteś zły, nie ja! Nic złego nie zrobiłam! Wszystko przez 'Ciebie'. Jesteś okropny! "
"Rahul: Przepraszam, Nisha.
Nisha: Nie przepraszaj, nie powstrzymam się od płaczu."
"Pooja: Co mogę ci powiedzieć o Rahulu? Od czego zacząć? Nigdy nie spotkałam kogoś takiego jak on. Czasem jest aniołem, czasem diabłem. Czasem jest szalony, czasem genialny. Czasem jest bardzo oschły, a czasem robi miny, żeby mnie rozśmieszyć. Czasem jest bardziej uparty od dziecka, a czasem jest ukochanym towarzyszem. Nie umiem wyrazić słowami, czym jest, lub czym nie, nie wiem dlaczego."
- "Le Gayi"
- "Kol Ladki Hai"
- "Ek Duje Ke Vaaste"
- "Bholi Si Surat"
- "Pyar Kar"
- "Dil To Pagal Hai"
- "Aae Re Are"
- "Dholna"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz