"Devdas" (2002) - każdy szczegół ma znaczenie

Gatunek: melodramat, musical, romans

Kraj produkcji: Indie

Język: hindi

Czas trwania: 3 godz. 5 min.

Premiera: 12 lipca 2002

Reżyseria: Sanjay Leela Bhansali

Scenariusz: Prakash Kapadia, Sanjay Leela Bhansali

Na podstawie: powieść "Devdas" Sarat Chandra Chattopadhyay

Występują: Shahrukh Khan, Madhuri Dixit, Aishwarya Rai, Jackie Shroff, Kirron Kher

Produkcja: Bharat Shah

Muzyka: Ismail Darbar

Studio: Mega Bollywood Pvt.LTD

Budżet: ₹500 milionów

Box Office: ₹840 milionów

Fabuła:

Devdas (Shahrukh Khan) i Paro (Aishwarya Rai) znali się już od dziecka. Od dziecka byli w sobie zakochani. Jednak dobre chwile przeminęły i oto para kochanków została rozdzielona. Oto Pyro musiała wyjść za mąż, za człowieka, którego nie kochała. Natomiast Devdas, po stracie ukochanej całkowicie się załamał. Ani alkohol ani przelotna miłość z piękną kurtyzaną Chandramukhi (Madhuri Dixit), nie sprawiły żeby mógł zapomnieć o tej jedynej...

[opis dystrybutora dvd]

Devdas to jedna z najdroższych produkcji indyjskich, nakręcona na podstawie powieści  Sharat Chandra Chattopadhyay o tym samym tytule z 1917 roku. Kultowa historia doczekała się już wielu wcześniejszych ekranizacji i mowa tu o naprawdę imponującej ilości, do 2002 roku było dwanaście ekranizacji Devdasa w różnych językach indyjskich, film Sanjaya Bhansali był trzynasty. Na dzień dzisiejszy przybyły jeszcze cztery.

Nic dziwnego, że historia jest chętnie opowiadana na nowo, po raz kolejny. Jest to kultowa opowieść miłosna, którą można różnie interpretować, dowolnie rozszerzać i skracać. Ekranizacje też są bardzo różne, a i sam Sanjaya Bhansali przyznaje, że jego wersja Devdasa nie jest wierna książce. Reżyser od początku zdawał sobie sprawę, że ekranizacja tej powieści nie będzie łatwa. Ciężko zachwycić publikę historią, którą każdy bardzo dobrze zna, jak nie z powieści to z licznych ekranizacji. Sanjay Bhansali przyznaje, że odradzano mu kręcenie Devdasa, jednak nie dał się przekonać. Miał wizję tej historii i, jak stwierdza, idealnie udało mu się ją odzwierciedlić na ekranie.

Devdas to powieść sprzed 100 lat, więc film jest bardzo tradycyjny, może fabuła filmu nie tak dokładnie rozgrywa się w tych czasach co powieść, ale i tak przy dzisiejszych historiach miłosnych Devdas wyda się nam dość staroświecki.
Ta kwestia może być zarówno zaletą jak i wadą, wszystko zależy od odbiorcy i jego upodobań.Sanjaya Bhansali z pewnością przełamał stereotypy swoim tworem. Udowodnił, że można nakręcić dzieło typowo indyjskie, kulturowe, które odniesie również sukces komercyjny.
Co więcej udało się też reżyserowi zainteresować zachód kulturą indyjską. Film zachwycił publiczność francuską podczas swojej premiery na festiwalu w Cannes, był to też pierwszy film indyjski, który dostąpił tego zaszczytu.
Ale o co tyle hałasu, zapytacie. Historia jest kultowa, ale to wykonanie filmu czyni go szczególnym.
Tytułowy Devdas (Shahrukh Khan) to syn bogatej rodziny, prawnik, który po dziesięciu latach nauki w Londynie wraca do rodzinnej wioski. Z tęsknotą wyczekuje go nie tylko rodzina, ale i sąsiadka, piękna Parvati (Aishwarya Rai). Paro i Devdas w dzieciństwie byli sobie bardzo bliscy, a kiedy chłopiec wyjechał do Londynu, dziewczyna nigdy nie przestała za nim tęsknić i czekać na jego powrót.
Również Devdas pierwsze co robi po powrocie do domu to odwiedza swoją Paro, za którą tęsknił bardziej niż za własną matką. Dziecięca przyjaźń przeradza się w silne uczucie. Sumitra (Kiron Kher), matka Paro marzy o małżeństwie córki i Devdasa, tymczasem rodzice chłopaka nie biorą tego pod uwagę, ponieważ Sumitra była kiedyś tancerką, a małżeństwo z córką tancerki zszargałoby honor rodziny, który niezwykle sobie cenią. Dochodzi do spotkania obu matek, podczas którego Sumitra zostaje upokorzona, zraniona poprzysięga wydać Paro do rodziny wyższej statusem i bogatszej od rodziny Devdasa.

Uczucia kochanków przestają się liczyć dla ich rodziców. Króluje pragnienie zemsty, władza i nienawiść ze strony rodziców oraz posłuszeństwo wobec nich ze strony dzieci. Devdas z szacunku dla zdania rodziców rezygnuje z walki o małżeństwo z Paro. Wzburzony opuszcza dom rodzinny. Paro posłuszna swoim rodzicom i odrzucona przez ukochanego zostaje wydana za mąż.
Dopiero jej ślub uświadamia Devdasowi głębokość straty. Pogrąża się on w rozpaczy nie mogąc już odwrócić swoich decyzji. Szuka zapomnienia w winie i obecności zakochanej w nim do szaleństwa pięknej kurtyzany Chandramukhi (Madhuri Dixit), której okazuje pogardę. Rozdarty między miłością do kobiety, z którą nie może być i miłością do kobiety, której nie chce, Devdas szuka w alkoholu śmierci.
Devdas dosłownie olśniewa potężnymi planami zdjęciowymi, bogatymi strojami, pięknymi kolorami, tonami biżuterii i prestiżową obsadą. Oszałamia widza swoim przepychem i idealną pracą kamery. Na pierwszy rzut oka widać, że reżyser wie co robi. Nie znajdziemy w Devdasie zbędnych ujęć, nieprzemyślanych gestów. Każde ujęcie ma swój sens i wnosi coś do filmu, dialogi i muzyka są starannie dobrane, a gesty aktorów kontrolowane. Dzieło idealne, można by rzec. Wszystko jest tak dopięte na ostatni guzik, że takie właśnie odnosi się wrażenie. Jest to film ciężki i piękny. Nie spodoba się każdemu.

Kiedy oglądałam go kilka lat temu wydał mi się nudny i zbyt melodramatyczny, ale teraz po odświeżeniu go po kilku latach zrozumiałam jego przesłanie i fenomen. Jest to film tego typu, do którego trzeba dorosnąć, nie wystarczy obejrzeć go tylko raz. Devdas jest też całkowicie przesiąknięty kulturą indyjską, dlatego nie polecałabym od niego zaczynać swojej przygody z bollywood, zdecydowanie spodoba się dużo bardziej, kiedy widz ma jakiekolwiek pojęcie na temat tej kultury, rozpoznaje gesty aktorów i rozumie melodramatyczny język tego kina.

Obsada w Devdasie została idealnie dobrana do postaci. Szczególnie jeśli chodzi o damską jej część. Ma się wrażenie, jakby role Paro i Chandramukhi były stworzone dla Aishwaryi i Madhuri.
Paro to osoba niezwykle delikatna, trochę naiwna, ale i bardzo silna, jeśli zmusza ją do tego sytuacja. Postać ta łączy w sobie cechy każdej przeciętnej kobiety. Jak każda dziewczyna Paro ma marzenia, bezwarunkowo wierzy zarówno w to że się spełnią, jak i w miłość Devdasa. Jej oddanie jest wręcz niezwykłe. Jest również idealną córką, która poświęca swoje szczęście dla dobra honoru rodziny. Mogłaby uciec z Devdasem, lub zerwać zaręczyny, ale nie robi tego, kierując się siłą i rozwagą. Po ślubie jest w stanie podołać trudnej sytuacji, w jakiej się znalazła i znajduje w sobie siłę, aby pielęgnować uczucie do Devdasa, chociaż wie, że nie ma szans na jego spełnienie. Aishwarya tą rolą udowadnia swoją wartość i wypracowuje sobie pozycję w indyjskim przemyśle filmowym. Jej delikatna uroda idealnie pasuje do Paro, podkreśla jej niewinność ale i siłę. Aishwarya kreuje postać wartą uwagi, kobietę silną, cierpiącą w ciszy. Rai udowadnia, że jej uroda to nie wszystko, że jest też bardzo dobrą aktorką.
Chandramukhi z kolei to postać, która przez wielu obdarzona jest na pewno najcieplejszymi uczuciami. Kurtyzana, która nie jest kobietą bez skrupułów, ale posiada serce i uczucia. Widz obdarza ją współczuciem tym bardziej, że jest to postać najbardziej tragiczna. Paro może sobie wzdychać do Devdasa, i odwrotnie, ale ta dwójka przynajmniej ma pewność, że ich uczucie, choć nie spełnione, jest odwzajemnione. Chandramukhi nie ma nawet tego. Jest beznadziejnie zakochana w mężczyźnie, który nie jest w stanie odwzajemnić jej uczuć, ba nawet nie jest w stanie jej dotknąć, brzydzi się nią, a samo przebywanie w jej towarzystwie sprawia mu ból. Tymczasem Chandramukhi mogłaby dla niego umrzeć i zabić.
Kurtyzana powinna budzić w odbiorcy złe uczucia, tymczasem to właśnie ta postać jest tu najciekawsza. Kobieta, która za swoje czyny, za to kim jest, poniosła najgorszą karę - doświadczyła okrutnej, nieodwzajemnionej miłości. Madhuri Dixit idealnie odegrała tą rolę. Jest po prostu olśniewająca, zachwyca swoim tańcem, charyzmą i grą aktorską. Jest też najbardziej doświadczoną aktorką z trójki głównych bohaterów, dlatego idealnie sprawdza się w tak trudnej roli. Madhuri Dixit i jej postać Chandramukhi to bezkompromisowe gwiazdy tego filmu, co również zostało docenione przez krytyków.

Devdas to postać destrukcyjna, ciężko ją polubić, ale można ją zrozumieć. Devdas to tak naprawdę zwyczajny człowiek, on od początku wie, że nic nie przychodzi łatwo, myśli realnie i nie wierzy w bajki. To właśnie ta zwyczajność czyni Devdasa niezwykłym. Pierwsza taka postać, nie bohaterska, nie błyskotliwa, nie heroiczna, po prostu zwykły człowiek, który ponad wszystko kocha kobietę swojego życia. To on tu jest głównym bohaterem, ale w sumie wzbudza skraje uczucia. Z jednej strony chcemy nim potrząsnąć i powiedzieć, żeby się otrząsną, a z drugiej wstrząsa nami siła jego uczucia i współczujemy mu w jego pogłębiającej się depresji.
To chyba jedna z najbardziej oryginalnych postaci w jakie miał okazję wcielić się Shahrukh Khan. Bohater tragiczny, który wzbudza współczucie, szczególnie, że jest grany przez SRK, króla melodramatu i romansu. Khan odegrał swoją rolę bardzo wiarygodnie, potrafi wzruszyć i rozbawić widza, ale mimo wszystko został tu trochę przyćmiony przez dwie piękne aktorski grające główne role. Za rolę Devdasa został nagrodzony wieloma nagrodami.
Warto też wspomnieć o postaci Sumitry, matce upokorzonej, ale mającej swój honor. Kirron Kher w tej roli była niezastąpiona, bardzo przekonująca.
Przyjemną rolę miał również Jackie Shroff, jako Chunnilal, przyjaciel Devdasa. Postać bardzo interesująca, tylko trochę mało rozwinięta, nie do końca byłam w stanie zrozumieć jego podejście do życia, ale dało się go lubić. Jackie Shroff wypadł świetnie jako wiecznie pijany Chunnilal.
Ścieżka dźwiękowa, tak jak cała produkcja jest bardzo tradycyjna. Piosenek jest mnóstwo, a każda z nich jest unikatowa i bardzo dopracowana. Idealnie oddają klimat filmu i jak sama produkcja, zapierają dech w piersiach. Jest to oczywiście w dużej mierze zasługa kompozytorów oraz trójki utalentowanych piosenkarzy Shreyi Ghoshal, Kavity krishnamurthy oraz Udit Narayan.
Nie możliwym byłoby, żeby piosenki mi się nie spodobały, ponieważ jestem fanką każdego z tych artystów. Szczególnie piękny jest utwór "Maar Dala", tekst jest niesamowity, głos Kavity nieziemski, a w wizualizacji Madhuri po prostu olśniewa, cudowna choreografia, mogłabym oglądać godzinami. Kolejny utwór, który uwielbiam to "Bairi Piya", przede wszystkim za piękny wokal Shreyi Ghoshal, kto by pomyślał, że to jej debiut i na dodatek miała tylko 16 lat, niesamowity talent.
"Morey Piya" również jest przepiękna, rewelacyjny tekst i idealna wręcz wizualizacja. Cudowna jest również piosenka "Silsila Ye Chaahat Ka". Nie brak też bardziej żwawych, chociaż nadal tradycyjnych nutek, jak "Chalak Chalak", czy rewelacyjna "Dola Re Dola". W tej drugiej reżyser chciał stworzyć niezapominaną piosenkę łączącą dwie diwy bollywood i jak najbardziej mu się to udało. Zarówno piosenka jak i wizualizacja są olśniewające. Właściwie cały soundrack jest tak dopracowany, że nie sposób go nie docenić. 

Devdas to film olśniewający, sprawi, że będziemy siedzieć cały seans z otwartą buzią i dziwić się co też właściwie oglądamy - przepiękne stroje, rewelacyjne aktorstwo, plenery godne rodzin królewskich i przepiękna muzyka. Do tego dopracowany każdy szczegół, piękna historia i mistrzowska praca kamery. Chociaż powstało tyle ekranizacji Devdasa, to właśnie wersja Sanjaya Bhansali jest uważana za najlepszą. Nic dziwnego, film naprawdę godny obejrzenia i zrozumienia.

Ocena: 5/6

Obsada:

• Devdas Mukherjee - Shah Rukh Khan

• Parvati 'Paro' - Aishwarya Rai Bachchan

• Chandramukhi - Madhuri Dixit

• Chunnilal - Jackie Shroff
• Sumitra - Kiron Kher
• Kaushalya - Smita Jaykar
• Matka Bhuvana - Dina Pathak
• Kumud - Ananya Khare
• Bhuvan Choudhry - Vijayendra Ghatge
• Dwijdas Mukherjee - Manoj Joshi
• Kalibabu - Milind Gunaji
• Matka Kalibabu - Amardeep Jha
• Badi Aapa - Apara Mehta

Ciekawostki:

• Zdjęcia do filmu kręcono w Bikaner i Bombaju (Indie). 
• Film odniósł oszałamiający sukces i uznanie krytyków. Stał się najbardziej kasowym filmem 2002 roku.
• Film jest oparty na bengalskiej powieści "Devdas" napisanej w 1917 r. przez Saratchandra Chatterjee.
• Reżyser Sanjay Leela Bhansali oferował Kareenie Kapoor rolę Paro, ale jej nie przyjęła.
• Rolę Devdasa początkowo proponowano Salmanowi Khanowi, ale odmówił.
• Saif Ali Khan i Govinda otrzymali propozycję zagrania Chunnilala
• W czasie kręcenia filmu maszyna do robienia wiatru ścięła głowę jednemu z członków ekipy i poważnie zraniła innego. Spryskana krwią aktorka Aishwarya Rai doznała szoku i musiał ją ratować Salman Khan, jej ówczesny narzeczony.
• Podczas kręcenia filmu Madhuri Dixit (kurtyzana Chandramukhi) była w połowie ciąży z pierwszym dzieckiem.
• Sekwencja, w której Sumitra (Matka Paro), tańczy przed gromadą gości w domu Devdasa, była zainspirowania koszmarem sennym reżysera, Sanjay'a Leela Bhansaliego, o absolutnym upokorzeniu jego matki.
• Plan domu kurtyzany Chandramukhi skonstruowano dookoła jeziora. W rezultacie woda w jeziorze zaczęła wysychać i trzeba było wypełniać je regularnie galonami wody. Ponadto mostek zbudowany w poprzek jeziora miał tendencję do tonięcia w najbardziej nieodpowiednich momentach.
  
• Delikatny witrażowy dom Paro wznoszono od listopada do czerwca, w bezpiecznych miesiącach bez monsunów, według obliczeń Bhansali'ego. Jednak podczas tych miesięcy były cztery niespodziewane deszcze, które zmywały kolory na witrażach i trzeba je było regularnie poprawiać. Ponadto wózki do kamer użytych w filmie, jeżdżące po delikatnych podłogach, powodowały wiele pęknięć.
• Normalnie w filmie używa się 2-3 generatory, ale przy tej produkcji użyto 42. Użycie wszystkich naraz na planie spowodowało w Bombaju panikę. Ponadto w filmie użyto 2500 świateł, 700 ludzi za nie odpowiedzialnych i ogromną ilość młodszych artystów.
• Konstruowanie ogromnej posiadłości Zamindara Bhuvana (męża Paro) pochłonęło budżet Bhansali'ego.
• Ismail Darbar i Sanjay Leela Bhansali komponowali muzykę przez 2,5 roku. Każdą piosenkę miksowano 8-9 razy, a jej nagranie trwało 10 dni.
• Bogaty w klejnoty strój Chandramukhi do piosenki "Kahe Chedd Mohe" ważył w pierwotnej wersji 30 kilo i Madhuri Dixit nie była w stanie w nim tańczyć, mimo podjętych wysiłków. W końcu strój przerobiono na lżejszy, ważący 16 kilo. 
• Budowanie różnych dekoracji trwało 7 - 9 miesięcy. 
• Na planie 3 razy wybuchały niewielkie pożary, spowodowane przez generator i ogień z lampek.
• Piosenka "Dola Re Dola" była pisana przez tydzień, ponieważ Sanjay Leela Bhansali postanowił, że musi być to utwór doskonały łączący dwie największe gwiazdy Bollywood (Aishwaryę i Madhuri).
  
• W chwili premiery był to najdroższy bollywoodzki film w historii.
• Film wydano w sześciu alternatywnych wersjach językowych: angielskiej, francuskiej, niemieckiej, mandaryńskiej, tajskiej i pendżabskiej.
• W 2010 roku, film znalazł się na 74. miejscu rankingu magazynu Empire "100 najlepszych filmów kina światowego" ("The 100 Best Films Of World Cinemaw").
• Jest trzecia bollywoodzka (hindi) i pierwsza wersja kolorowa wersja historii Devdasa i Paro.
• Na ścieżce dźwiękowej filmu, skomponowanej głównie przez Ismail Darbar, śpiewali Shreya Ghoshal (jako Paro), Kavita Krishnamurthy (jako Chandramukhi) i Udit Narayan (jako Devdas). Album zdobył uznanie krytyków i kilka wyróżnień.
• Dla Shreyi Ghoshal ścieżka dźwiękowa Devdasa była debiutem piosenkarskim, "Bairi Piya" była pierwszą piosenką jaką nagrała, miała wtedy 16 lat.
• Film otrzymał zaproszenie na festiwal w Cannes. Był to pierwszy taki przypadek w odniesieniu do współczesnych bollywoodzkich produkcji.
• Devdas był propozycją Indii jako najlepszy nieanglojęzyczny film do Oskarów w 2003 roku.

Nagrody:

nagrody: 44 | nominacje: 8

Wybrane nagrody i nominacje:

Filmfare 2003

• Nagroda: Najlepszy film - Bharat Shah
• Nagroda: Najlepsza aktorka pierwszoplanowa - Aishwarya Rai Bachchan
• Nagroda: Najlepszy aktor pierwszoplanowy - Shah Rukh Khan
• Nagroda: Najlepszy reżyser - Sanjay Leela Bhansali
• Nagroda: Najlepsza aktorka drugoplanowa - Madhuri Dixit
• Nagroda: Najlepsza piosenkarka śpiewająca na podkładzie muzycznym - Kavita Krishnamurthy i Shreya Ghoshal za utwór "Dola Re"
• Nagroda: Najlepsza scenografia - Nitin Chandrakant Desai
• Nagroda: Najlepsze zdjęcia - Binod Pradhan
• Nagroda: Najlepsza scena roku
• Nagroda Specjalna: Nagroda im. RD Burmana dla nowego talentu muzycznego - Shreya Ghoshal

• Nominacja: Najlepsza aktorka drugoplanowa - Kiron Kher
• Nominacja: Najlepszy aktor drugoplanowy - Jackie Shroff
• Nominacja: Najlepsza piosenkarka śpiewająca na podkładzie muzycznym - Shreya Ghoshal za utwór "Bairi Piya"
• Nominacja: Najlepsza piosenkarka śpiewająca na podkładzie muzycznym - Kavita Krishnamurthy za utwór "Maar Dala"
• Nominacja: Najlepszy reżyser muzyczny - Ismail Darbar
• Nominacja: Najlepszy tekściarz - Nusrat Badr za utwór "Dola Re"

Międzynarodowa Indyjska Akademia Filmowa 2003 (IIFA)

• Nagroda: Najlepszy film
• Nagroda: Najlepsza aktorka pierwszoplanowa - Aishwarya Rai Bachchan
• Nagroda: Najlepsza aktorka drugoplanowa - Kiron Kher
• Nagroda: Najlepszy aktor pierwszoplanowy - Shah Rukh Khan
• Nagroda: Najlepszy reżyser - Sanjay Leela Bhansali
• Nagroda: Najlepsza charakteryzacja (makijaż) - Arun Pillai, Jaywant Parab i Pradeep Nahate
• Nagroda: Najlepsza choreografia - Saroj Khan za choreografię do piosenki "Dola Re Dola"
• Nagroda: Najlepsza nagrana piosenka - Daman Sood, Bishwadeep Chatterjee i Tanay Gajjar
• Nagroda: Najlepsza scenografia - Nitin Chandrakant Desai
• Nagroda: Najlepsze dialogi - Prakash Kapadia
• Nagroda: Najlepsze kostiumy - Abu Jani, Neeta Lulla, Reza Shariffi, Sandeep Khosla
• Nagroda: Najlepsze zdjęcia - Binod Pradhan

Złoty Lotos 2003

• Nagroda Srebrny Lotos: Najlepsza choreografia - Saroj Khan za choreografię do piosenki "Dola Re Dola"
• Nagroda Srebrny Lotos: Najlepsza piosenkarka śpiewająca na podkładzie muzycznym - Shreya Ghoshal za utwór "Bairi Piya"
• Nagroda Srebrny Lotos: Najlepsza scenografia - Nitin Chandrakant Desai
• Nagroda Srebrny Lotos: Najlepsze kostiumy - Abu Jani, Neeta Lulla, Sandeep Khosla
• Nagroda Złoty Lotos: Najlepszy film dostarczający zdrowej rozrywki - Bharat Shah, Sanjay Leela Bhansali

National Film Awards 2003

• Nagroda: Najlepszy film popularny dostarczający zdrowej rozrywki - Bharat Shah, Sanjay Leela Bhansali
• Nagroda: Najlepsza scenografia - Nitin Chandrakant Desai
• Nagroda: Najlepsza piosenkarka śpiewająca na podkładzie muzycznym - Shreya Ghoshal za utwór "Bairi Piya"
• Nagroda: Najlepsza choreografia - Saroj Khan
• Nagroda: Najlepsze kostiumy - Neeta Lulla, Abu Jani, Sandeep Khosla and Reza Shariffi

Nagrody Star Screen 2003

• Nagroda: Najlepszy aktor - Shah Rukh Khan
• Nagroda: Najlepsza aktorka - Aishwarya Rai Bachchan
• Nagroda: Najlepsza aktorka drugoplanowa - Madhuri Dixit
• Nagroda: Para numer 1. - Aishwarya Rai & Shahrukh Khan
• Nagroda: Najlepszy piosenkarz śpiewający na podkładzie muzycznym - Udit Narayan za utwór "Woh Chand Jaisi Ladki"

Nagrody MTV Azja 2003

• Nagroda: Najlepszy azjatycki film 

Brytyjska Akademia Filmowa 2003 (BAFTA)

• Nominacja: Najlepszy film zagraniczny

Piosenki:

"Silsila Ye Chahat Ka"

"Tej tęsknocie nigdy nie pozwoliłam umrzeć

Ta lampa, moja miłości

Nigdy nie będzie zgaszona

Ten płomień mojej miłości

Przyjdź do mnie, moja miłości"

"Ale w moich stęsknionych oczach

wiąż bił blask naszej miłości

Nie zgasiła go ani burza ani huraganowy wiatr

bo to płomień mojej miłości"

"Bairi Piya"

"Ukochany wrogu jakie zimne masz serce

Ukochany wrogu jakże nie czuły jesteś

Nawet nie wiesz jak cierpię

Nawet nie wiesz jak nie znośny ból mi zadajesz"

"Jak mam to powiedzieć...

Komu to wyznać?

Boże, on nie wie jak cierpię

Nawet nie wie

Że jest bez serca"

"Morey Piya"

"Nagle zrywa się rytm bębna i tamburyna.

Wtóruje im dźwięk cymbałów.

I do ich taktu tanecznym

Krokiem wchodzi moja Radha.

I do ich taktu taniec swój rozpoczyna."

"Najdroższy zaczekaj.

Moje zalęknione serce drży jak ptak.

Wstyd mnie ogarnia.

Błagam, odejdź stąd jak najprędzej."

"Kaahe Chhed"

"Krishna zatrzymał ją

Zatrzymał w pól kroku

Zaskoczył Radhę pocałunkiem, pocałunkiem...

Zasłona Radhy zsunęła się"

"Tej nocy Krishna nie słuchał

Ale komy Radha mogłaby się skarżyć...

Krishna nie chciał słuchać

Dlaczego mnie dręczysz?"

"Hamesha Tumko Chaha"

"Zawsze tęskniłam za tobą,

Tylko za tobą bez końca.

Moje serce wielbiło ciebie,

Tylko ciebie, nikogo więcej."

"Moja ukochana, bez ciebie

Moje życie jest niczym.

Zawsze kochałem tylko ciebie

Coraz mocniej i mocniej"

"Maar Daala"

"Czyje słyszę kroki? I czyj cień tu pada?

Kto puka do mego serca?

Któż stoi u jego bram?"

"Przepełnia mnie szczęście

Dłużej tego nie wytrzymam

Umieram."

"Dola Re Dola"

"Niech zła godzina bije

Niech uderza grzmot.

Założyłam na stopy dzwoneczki

Niech dzwonią w muzyki rytm."

"Czai się w twojej duszy i cierpi

I w serca każdym uderzeniu

Słychać go w bransoletek dźwięku

I w dzwonkach, które w tańcu brzęczą"

"Chalak Chalak"

"Niech szkło uderza o szkło!

Nie dbajmy o jutro.

Bij w bęben i przytupuj do taktu,

Gdy kielich przelewa się."

"Czarodziejski trunek zawładnął moimi wargami.

Dzięki niemu serce me własnym głosem przemawia.

Wino do głowy uderza falami,

A jej obraz sam staje mi przed oczami."

Cytaty:

Serce łatwo zasmucić a i smutek ma swoje źródło w sercu.

Gdzie jest dym, jest i ogień.

Czy człowiek na Ziemi nie powinien się podnosić do Boga?

Gdzie jest miłość, nie ma żadnego strachu.

Obojętnie jak dużo miodu dodajesz, złość jest zawsze gorzka.

Natura nie robi różnicy. Czy my powinniśmy?

Pragnienie spotkania oceanu zamienia strumień w rzekę.

Paro: Devdas jest dziecięcym westchnieniem, on był ciałem, ja duszą.

Paro: Dlaczego rzeka wpada do morza? Dlaczego słonecznik zawsze spogląda w stronę słońca? I dlaczego Paro przychodzi, nie dbając o swoją godność…? Dlaczego narażam honor mojej rodziny? Dlaczego szukam schronienia u twoich stóp? Na wszystkie pytania, jedna odpowiedź…

Paro: On jest miłością, jest moją próżnością i on jest ze mną, na zawsze.

Devdas: Gdzie znów znajdę moją zagubioną niewinność? Moje zagubione sny? Moje zagubione dzieciństwo? Gdzie jest miniony cień drzew? Gdzie stworzę dla siebie dom? Gdzie jest mój dom?

Devdas: Babu-ji powiedział: „Zostaw wieś”. Wszyscy mówili: „Zostaw Paro”. Paro powiedziała: „Zostaw picie”. Teraz mówisz: „Zostaw ten dom”. Któregoś dnia On powie: „Zostaw ten świat”.

Devdas: Czy ty mnie kochasz? / Chandramukhi: Równie dobrze mógłbyś zapytać, czy oddycham.

Paro: Pamiętaj, że kurtyzany nie są stworzone na mężatki. / Chandramukhi: Kurtyzany nie mają żadnego przeznaczenia.

- Towarzystwo arystokracji nie podnosi statusu kurtyzan. / Chandramukhi: To prawda, ale pani domu nie ma powodu do wstydu. Była dla mnie miła, ponieważ dostrzegła we mnie istotę ludzką. Wstydzić się powinien ten, który odwiedza przybytki kobiet upadłych. Jaskinie pełne obiektów pożądania jego przodków. Zastanów się, Kali Babu. Możesz w takim miejscu natknąć się na swoją siostrę. A może nawet na córkę.